Το 1928 οι πρόσφυγες κάτοικοι με την οικονομική βοήθεια των συμπατριωτών τους της Αμερικής, αντικαθιστούν με πέτρινο, το πλίνθινο σχολείο και κτίζουν την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, στην Ασπροβάλτα, του πολιούχου τους.

Η εκκλησία σε ρυθμό βυζαντινό, με ξυλόγλυπτο τέμπλο, στασίδια και επιτάφιο, τοιχογραφίες από αγιορείτες μοναχούς, κοσμείται με τα ιερά κειμήλια που έχουν φέρει μαζί τους, δύο εικόνες του Αγίου Γεωργίου και της Παναγίας του 16ου – 17ου αιώνα, την εικόνα του Αγίου Νικολάου, ένα κιβώτιο με 19 λείψανα αγίων, δύο χρυσοκέντητες εικόνες και τη βιβλιοθήκη του σχολείου. Μετέφεραν, δε, στην Ασπροβάλτα και την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου, την οποία είχαν πάρει μαζί τους οι πρώτοι πρόσφυγες, το 1914.

Η μνήμη του Αγίου Γεωργίου εξακολουθεί να αποτελεί για τους κατοίκους μεγάλη ημέρα και την γιορτάζουν με πολλές εκδηλώσεις σύμφωνα με τα ήθη και τα έθιμα της παλιάς τους πατρίδας.

Αυτή την ημέρα θα καταφθάσει στην Ασπροβάλτα μεγάλος αριθμός Ρενκιωτών (πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην Ασδπροβάλτα το 1923) από τις άλλες περιοχές που έχουν εγκατασταθεί, να φέρουν το τάμα τους, να προσκυνήσουν την εικόνα, στην καινούργια εκκλησία που κτίσθηκε το 1978, στη θέση αυτής του 1928.

Πηγή: http://www.volvinews.gr